متن پنجمین نطق قبل از دستور مهندس جلال محمودزاده نماینده مردم شریف مهاباد در مجلس شورای اسلامی 1/6/1390 بسم‌الله الرحمن الرحیم با درود و سلام به مردم شریف ایران ، نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و ارواح طیبه شهدا و بخصوص روح پرفتوح امام راحل و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما عزیزان. 32 سال پیش در روز تاریخی 24 دی‌ماه 1357 ، امام خمینی (ره) پیامی را برای مردم کردستان فرستادند و در متن پیام فرمودند: اینجانب از مردم و اهالی کردستان کمال تشکر را دارم که دِین خود را به اسلام و مسلمین به‌ نحو شایسته‌ای ادا نموده‌اند و در این نهضت عظیم سهم به‌سزایی داشته‌اند. یک‌ سال بعد و در 26 آبان 1358 نیز در پیامی تاریخی، دوباره خطاب به مردم کردستان فرمودند: اینجانب و همه ملت از ستم‌هایی که بر شما برادران کُرد در طول حکومت استبدادی شده است مطلع هستیم و اسلام بزرگ تمام تبعیض‌ها را محکوم نموده و برای هیچ گروهی ویژگی خاصی قرار نداده، تقوا و تعهد به اسلام تنها کرامت انسان‌هاست. امروز که 32 سال از آن روزها می‌گذرد، علاقمندم به عنوان یکی از نمایندگان مناطق کُردنشین، نطق امروز را تحت عنوان «درد دل با رهبر معظم و فرزانه انقلاب »بیان نمایم: رهبر عزیز انقلاب؛ سالهاست مسئله کُرد در ایران که اصیل‌ترین قوم ایرانی هستند ورد زبانهاست. مردمی که در این 32 سال به شهادت امام امت، همگام با سایر هموطنان خود، در تمامی مراحل حساس انقلاب اسلامی حضور فعال داشته‌اند، اما با کمال تاسف هنوز که هنوز است با آنان به عنوان شهروند درجه دوم رفتار می‌شود. مطالبات شرعی و قانونی آنها در لابلای قوانین و مقررات و تبعیض‌ها در بوته‌ی فراموشی قرار گرفته است و در هنگام توزیع قدرت، مدیریت، ثروت، عمران و آبادانی، فرزند ناتنی ایران تلقی می‌شوند. قانون اساسی توسط بزرگان کشور و از جمله حضرتعالی و شهید بهشتی‌ها تدوین و عموم ملت بزرگ ایران به آن مهر تائید زده‌اند. «اصول 15 و 19 قانون اساسی »، 32 سال است اجرا نمی‌شود و این زیبنده نظام نیست. در همه‌ی مناطق کُردنشین به اندازه‌ی کارخانه ذوب‌آهن اصفهان سرمایه‌گذاری نشده است. اصل 28 قانون اساسی تکلیف مهمی بر عهده دولت نهاده است، اما مسوولین آن را نادیده می‌گیرند. فقر و بیکاری در کُردستان بیداد می‌کند. اگر کسانی و از روی ناچاری – صرفاً جهت تامین معاش خانواده – اقدام به مبادلات مرزی می‌نمایند؛ هرچند مجموع مبادلات مرزی یکساله این مناطق معادل یک محموله قاچاق کله‌گنده‌ها از اسکله‌های اختصاصی نیست، مورد اصابت گلوله اسلحه قرار می‌گیرند و در نتیجه زنان کُرد بیوه و دختران و پسران یتیم شده و می‌شوند. نه وزارت کشور و نه شورای عالی امنیت ملی و نه قوه قضائیه در جهت دفاع از این بندگان مظلوم خدا اقدام ننموده‌اند. بعد از گذشت 32 سال از عمر انقلاب اسلامی، هنوز هم با برخوردهای ناروای پلیسی، خاطر مردم شریف منطقه را آزرده می‌نمایند. جمع زیادی از مسوولین کشور در رده‌ی شهرستان، استان و مرکز از انجام وظایف خود کوتاهی می‌نمایند که موجبات اعتراض عموم ملت را فراهم نموده‌اند. نظام اداری روز به روز مریض‌تر و اختلاس، رشوه‌خواری و کم‌کاری، ملت را به ستوه آورده است. بحران‌ بیکاری و گرانی، دو معظل بزرگ اجتماعی، تحمل افرادِ نالایقِ دزد و از خدا بی‌خبر بسیار سخت، بازرسی کل کشور و ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی بی‌اثر، کج‌دستانِ ضد خدا و مردم مسلمان ایران بی‌‌شمار و روز به روز پرروتر می‌شوند. ملت با شعور مناطق کُردنشین از عملکرد 32 ساله‌ی ما گردانندگان کشور ناخرسند و گرفتارند. علیرغم توصیه‌های حضرتعالی، اهانت به مقدسات اهل سنت توسط اشخاص حقیقی و حقوقی، دقیقاً نظام را نشانه رفته و جلوگیری از برگزاری نماز عید فطر تهران، به شدت هموطنان اهل سنت را می‌آزارد. مناطق کُردنشین در طول تاریخ، روابط دوسویه با کُردستان عراق داشته است. اکنون که مردم مسلمان کُرد در کُردستان عراق بعد از 80 سال مبارزه و تقدیم بیش از 300 هزار شهید، بمباران حلبجه و ‌انفال 182 هزار نفر توسط حکومت و رژیم بعثی عراق توانسته‌اند بر مقدرات خویش حاکم شوند، آنان همان آریایی‌های سال‌های دور و نزدیک تاریخ ما می‌باشند و به فرموده مرحوم ملامصطفی بارزانی رهبر جاودان کُردهای عراق : «کُرد هرکجا باشد آریایی است». رهبران فعلی آنان علاقه فراوانی به ایران و حکومت ایران دارند و در معادلات منطقه‌ای، ایران را دولت نزدیک و تاریخی به خود می‌دانند. در این شرایط خاص تاریخی، اگر ما نتوانیم روابط دیپلماتیک خود را با آنان تنظیم نماییم، آمریکا و دولت‌های منطقه با سرمایه‌گذاری‌های خود، مانع از این روابط می‌شوند. با کمال تاسف اکنون بیش از 300 شرکت ترکیه‌ای در کُردستان عراق در پروژه‌های کلان اقتصادی به فعالیت مشغولند. در حالیکه تعداد شرکت‌های ایرانی به انگشتان دست هم نمی‌رسد. مناطق کُردنشین ایران، سرزمین فرهنگ و هنر می‌باشد. امروز بخش عظیمی از موسیقی، شعر ، سینما و تئاتر کشور، مدیون قلم و هنر کُردهاست، با کمال تأسف، سیستم فرهنگی کشور و از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مقوله‌ی مطبوعات کُردی، چاپ و نشر کتاب و وضعیت معیشتی اهل قلم و اندیشه، توجهی نشان نمی‌دهند. صدا و سیمای جمهوری اسلامی که دارای امکانات گسترده‌ای در این مناطق می‌باشد، به‌گونه‌ای عمل می‌کند که بیشتر مردم، وقت خود را برای دیدن برنامه‌های بی‌اثر آن تلف نمی‌کنند. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای تدریس 2 واحد زبان کُردی در دانشگاه‌ها، هنوز اقدامی انجام نداده‌ است. بی‌تدبیری و برخوردهای غیر خردمندانه و سلیقه‌ای مجموعه گزینش‌ها، بسیاری از جوانان کُرد را از کشور فراری داده و از تحصیل و استخدام محروم ساخته و جلوی رشد نیروی انسانی خلاق و توانمند به بهانه‌های پوچ و واهی مسدود گردیده است. وزارتخانه‌‌های صنعت، تجارت و بازرگانی، کار، تعاون، رفاه و امور اجتماعی، نیرو، امور اقتصاد و دارائی و بانک‌های کشور در زمینه سرمایه‌گذاری در مناطق کُردنشین کوتاهی نموده‌اند. اما مشکلات حوزه انتخابیه‌ام لازم می‌دانم از حضور وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سرکار خانم دستجردی در شهرستان مهاباد تشکر نمایم و از ایشان درخواست دارم نسبت به عملی نمودن قول‌های داده‌شده در جمع مردم و از جمله احداث بیمارستان 350 تختخوابی و استقرار MRI اقدام نمایند. شهرستان مهاباد دارای هزاران نفر جوان بیکار تحصیلکرده و با استعداد است. روا نیست تنها کارگاه اشتغالزائی مهم بعد از انقلاب در شهرستان - شرکت پتروشیمی به جای جذب نیروهای بومی اقدام به بکارگیری نیروهای غیربومی می‌نماید. به هیچ عنوان برای مردم فهیم مهاباد و اینجانب قابل قبول نیست که با وجود فارغ‌التحصیلان دانشگاهی رشته‌ةای مورد نیاز در مهاباد، شرکت پتروشیمی اقدام به استخدام نیروهای غیربومی نماید. لذا از وزیر محترم نفت درخواست دارم سریعاً جلوی این روند را بگیرد. از وزیر محترم آموزش و پرورش درخواست دارم نسبت به تعیین تکلیف معلمین شرکتی و نهضت و پیش‌دبستانی اقدام نموده و از بیکار نمودن جوانان با استعداد این مرز و بوم بپرهیزد. فارغ‌التحصیلان خوب و با استعداد بخش کشاورزی، بخصوص کارگزاران فروش و ارزیاب خدمات صندوق بیمه محصولات کشاورزی در حال حاضر فاقد اشتغال قابل اطمینان می‌باشند. لذا از وزارت جهاد کشاورزی و بانک کشاورزی درخواست دارم نسبت به بکارگیری دائمی آنان در مجموعه خویش اقدام نمایند. یاد داریم از دبستان در کتاب درس اول، صحبت نان بود و آب آنچه در خردسالی خوانده‌ایم همچنان در جستجویش مانده‌ایم والسلام‌علیکم‌ورحمة‌الله و برکاته